Recensie: Borgen 2 (The Government) (serie)

Birgitte Nyborg is terug als premier van Denemarken. Na het veelbelovende eerste seizoen komt Borgen met een tweede tiendelige serie over het reilen en zeilen binnen de Deense politiek. Veel is er niet veranderd, al hebben de makers duidelijk geleerd van het eerste seizoen.

We beginnen honderd dagen na het einde van seizoen één, maar alle bekende gezichten zijn er nog. Birgitte Nyborg is nog steeds premier, Kasper Juul is nog steeds haar meesterlijke spindoctor en Katrine Fønsmark blijft de rol van mooie en ambitieuze journaliste vertolken, zij het dit keer voor de concurrent. Zelfs in de bijrollen zien we veel bekende gezichten waardoor dit tweede seizoen van Borgen veel weg heeft van een warm bad. Een warm bad dat we verlieten toen Birgitte Nyborg na een jaar premierschap alleen achterbleef. De machtigste vrouw van Denemarken maar wel zonder de man van wie ze houdt.

Critici zouden kunnen zeggen dat Borgen 2 veel van hetzelfde is. Dat lijken de maker zelf ook te beseffen. Borgen 2 moet dan ook als een vervolg en niet als een nieuw seizoen gezien worden (de afleveringen hebben de titel 11 tot en met 20). Het leven in de Burcht (Deense Binnenhof) is nauwelijks veranderd sinds we Birgitte Nyborg alleen achterlieten. Nog steeds wordt het politieke spel gespeeld zonder aanzien des persoon, blijft achterkamertjespolitiek aan de orde van de dag en worden de media zoet gehouden met de belofte van een primeur.

Toch heeft de serie wel een ontwikkeling doorgemaakt. Ging het eerste seizoen nog enigszins gebukt onder het hoge soapgehalte en de misplaatste flashbacks, dit keer komen de onnodige subplots waarin thema’s als kindermisbruik, moord en ongeloofwaardig overspel veel minder aan bod. Geen geforceerde zoektocht maar de focus volledig op de politiek en het maken van keuzes. De keuze tussen principes of een glanzende journalistiek/politieke carrière en natuurlijk de constante twijfel tussen werk en gezin. Een opzet die weer uitstekend werkt. Dat maakt het extra jammer dat Borgen 2 halverwege toch weer even in de oude val trapt. In het middenstuk worden oude verhaallijnen opgepakt en vooral het misbruikverhaal van Kasper Juul doet toch wel afbreuk aan de serie. Al levert het ontegenzeggelijk enkele bijzonder indrukwekkende scènes op, waarin Asbaek en Sorensen grote indruk maken.

Het vervallen in oude fouten neemt niet weg dat er weer veel te genieten valt. De grotere rol die Hanna Holm opeist pakt goed uit en ook de nadrukkelijkere aanwezigheid – in delen van de serie- van de man zonder moraal Laugesen, oprecht politicus Bent Sejro en de imponerende dochter van de premier, Laura, zijn een schot in de roos.

Maar ook de hoofdrolspelers maken wederom indruk. Sidse Babett Knudsen (Birgitte Nyborg), Birgitte Hjort Sorensen (Katrine Fønsmark) en Johan Philip Asbaek (Kasper Juul) kennen we nog als de hoofdrolspelers van de eerste tien afleveringen en schitteren ook hier weer. Vooral Babett Knudsen maakt wederom grote indruk als de vrouw die in hele kleine stapjes, haast achteloos en zonder dat je het in de gaten hebt als persoonlijkheid verandert. De tweestrijd tussen de politiek en haar persoonlijke leven blijft daardoor één van de meest fascinerende onderdelen van de serie.

Op Borgen 2 valt weinig aan te merken. Liefhebbers van de eerste tien aflevering zullen weer genieten van de smerige dealtjes, verbale oorlogsvoering en het manipuleren van de media. Toch ligt er voor het aankomende derde deel gevaar op de loer. Nu al valt de serie regelmatig in herhaling. De onderwerpen en poppetjes verschillen weliswaar, maar het patroon in de uitwerking is duidelijk zichtbaar. Het politieke spel is inmiddels wel inzichtelijk gemaakt en ook de grote onderwerpen hebben hun plek al wel gehad. De kans dat de makers zich daardoor gedwongen voelen om steeds een stapje verder gaan, lijkt groot. Het zou me dan ook niet verbazen mochten de afleveringen elf tot en met twintig over een aantal jaar uiteindelijk het beste van Borgen blijken.

8.6/10

Borgen: 8.1/10

The Bridge: 9.3/10