Bernhard, Schavuit van Oranje (4)

Het is alweer gedaan met deze prachtserie die me vooral bij zal blijven vanwege het heerlijke inkijkje in het paleisleven. Het blijft leuk om de royals en met name het levensverhaal van de charmante, eigenzinnige en flamboyante Bernhard eens in een dramaserie te zien.

Deze laatste aflevering kenmerkte zich vooral door een een hoog dramagehalte. Daar waar in de eerste drie aflevering de luchtige ondertoon nooit veraf was, was dat vanavond wel anders. Dat lag ook wel enigzins voor de hand aangezien in deze laatste aflevering zowel Juliana als Bernhard nog het loodje moesten leggen en de getroubleerde relatie tussen Bernhard en Beatrix nog verklaard moest worden. Regisseur Pim van Hoeve en schrijver Tomas Ross weten deze ontbrekende puzzelstukjes uitstekend en voor de verandering vermoedelijk redelijk waarheidsgetrouw in elkaar te schuiven door middel van de Lockhead affaire.

Een ander aspect wat bijblijft na Bernhard, Schavuit van Oranje is het fantastische acteerwerk. Daan Schuurmans, Loes Haverkort, Ellen Vogel en Lotje van Lunteren, stuk voor stuk weten zij te overtuigen en sterker nog, zelfs te imponeren. De absolute ontdekking (voor mij althans) is echter zonder enige twijfel Eric Schneider. Vier weken lang heb ik genoten van zijn ingetogen en krachtige spel waardoor de oude Bernhard voor mij toch consequent de show stal.

Was er dan vier weken niets te klagen. Nou, bijna niets. De tv-serie duurde wat mij betreft een aflevering of drie á vier te kort. Er blijven meer dan genoeg gebeurtenissen over die nu een beetje afgeraffeld of zelfs met de haren erbij gesleept werden (Vader Maxima, Soldaat van Oranje) en was er af en toe een wel erg ingestudeerde dialoog te horen (Een beetje dom, van de prins geen kwaad en Shaken not Stirred). Dergelijke futiliteiten mogen de pret echter niet drukken. Bernhard, Schavuit van Oranje is met afstand de beste Nederlandse tv-serie die ik in jaren zag en de dvd zal dan ook zo snel mogelijk opgenomen worden in mijn dvd-colletie.

8.0/10

Bernhard, Schavuit van Oranje (3)

We zijn alweer op driekwart van de leukste Nederlandse serie die ik in jaren zag. Deze week is het vooral de jonge en miskende Bernhard die de hoofdrol speelt en komt ook Greet Hofmans nadrukkelijk naar voren. En wonder boven wonder weet Thomas Ross zich op een enkele uitschieter na niet te verliezen in totaal absurde complotten (Hofmans liquideren ging dan wel weer wat ver).

Interessantste vraag die in het laatste deel nog beantwoord moet worden zit hem in de relatie tussen Bernhard en Beatrix. Ross laat namelijk wel heel nadrukkelijk zien dat de twee in hun jonge jaren op beduidend betere voet met elkaar stonden dan op latere leeftijd het geval was. Volgende week staat ons dan waarschijnlijk ook nog een fikse ruzie tussen vader en dochter te wachten. Nu is subtiliteit toch al niet Ross zijn sterkste punt. Vooral in zijn dialogen probeert hij af en toe te geforceerd grappig te zien. Ook deze week weet hij met ‘van de Prins geen kwaad ‘ en ‘een beetje dom’ de plank weer flink mis te slaan.

Dat neemt echter niet weg dat Bernhard, Schavuit van Oranje ook op driekwart nog steeds een serie is die prikkelt en amuseert. Ik vraag me ook steeds vaker af of en hoe het Koninklijk huis zelf naar deze serie kijkt. Het moet toch erg pijnlijk zijn voor Beatrix om iedere week te zien hoe Bernhard haar van de troon af wil hebben. Of om haar demente moeder weer eens op haar slechtste momenten te zien. Het zal haar ongetwijfeld enigzins geruststellen dat het na volgende week allemaal weer over is, want dan is het alweer de vierde en laatste aflevering van Bernhard, Schavuit van Oranje.

Bernhard, Schavuit van Oranje (2)

Tomas Ross gaat in aflevering twee vrolijk door met datgene waarmee hij bezig was: het mixen van fictie en werkelijkheid op een bijzonder vermakelijke manier. Werd vorige week Prinses Maxima nog geregeld als de toekomstige vrouw van Willem-Alexander dit keer is het Koningin Wilhelmina die dreigt zelfmoord te plegen en Willem-Alexander die afziet van zijn aanspraak op de troon.

Het neemt ook wel iets van de charme weg van de serie. Want Ross slaat een beetje door in zijn complottheorieën en knipogen. De intermezzo’s met Ian Flemming en de daarbij horende herhaaldelijke verwijzingen naar James Bond (na 1 keer hadden we Shaken, not Stirred ook wel begrepen), het opduiken van de Soldaat van Oranje en de even vluchtig in beeld verschijnende Jorge Zorreguieta zijn op zichzelf best aardig, maar lijken er een beetje met de haren bijgesleept. Wat wel nog steeds buiten kijf staat is het fantastische acteerwerk. Daan Schuurmans overtuigd nog steeds in zijn rol als de flamboyante jonge Bernhard die zo lijkt weggestapt uit een schelmenroman. Ook Loes Haverkort kan me steeds bekoren als de enigzins mysterieuze Maxima. Het is echter Eric Schneider die de serie steeds meer naar zich toetrekt. Iedere scéne waarin hij zit is alleen door zijn imponerende aanwezigheid al het kijken waard.

Het doet dan ook al weer verlangen naar volgende week als aflevering drie van dit toch wel erg leuke inkijkje in de wereld van Koninklijk Nederland. Aan de aankondiging te zien met een rol voor Greet Hofmans. Erg benieuwd of Ross zich daarbij een beetje kan inhouden en niet helemaal de weg kwijt raakt.

Bernhard, schavuit van Oranje (1)

Eindelijk een serie over het intrigerendste lid van het koningshuis dat Nederland ooit heeft gehad. En de eerste aflevering maakt de verwachtingen absoluut waar. Daan Schuurmans weet uitstekend de charmante, licht arrogante maar altijd sympathieke dandy Bernhard te vertolken. Ook Eric Schneider weet als de oude en wijzere maar nog steeds even charmante man van Juliana, de harten van meet af aan te stelen.

Eerlijk is eerlijk het blijft even wennen, al die bekende mensen die nog bekendere bestaande personen spelen. Toch duurt die vreemde gewaarwording dankzij het uitstekende acteerwerk maar even. Wat dan rest is eenvoor mij als jonkie fascinerend inkijkje in het leven van ons koningshuis. Het blijft erg leuk om te zien hoe de ontmoetingen tussen Bernhard en Juliana en Maxima (Loes Haverkort) en Willem-Alexander (Vincent Linthorst) er mogelijk hebben uitgezien. Ook de scénes waarin heden en verleden in elkaar overlopen blijken een bijzonder leuke en effectieve manier om te schakelen tussen de jonge en oude Bernard.

De eerste aflevering van Bernhard, schavuit van Oranje belooft kortom veel voor de komende drie weken als ongetwijfeld de pijnlijke bladzijdes uit het leven van Bernhard nadrukkelijk aan bod komen. Ik heb er alvast veel zin in en zal ook volgende week maandag als het even kan weer voor de buis plaatsnemen. Daar kan zelfs de wel erg karikaturaal neergezette oude Juliane niets aan veranderen.