Filmmad’s winter: De vijf films die je niet mag missen!!

Sinterklaas heeft voet aan wal gezet en de eerste nacht met vorst zit er ook alweer op. Daarmee breekt er traditioneel een tijd aan, waarin er veel moois in de bioscoop te zien is. En ook dit jaar is het aanbod weer fiks. Blockbusters als de nieuwe Sherlock Holmes en Mission Impossible en wat minder bekende maar minstens zo veelbelovende titels gaan de laatste twee maanden van het jaar weer in premiere. Kortom: De hoogste tijd voor een lijst van films die je tijdens de aankomende koude wintermaanden niet mag missen. Een top vijf of volgorde van uitkomen.

1. Nova Zembla: 24 november

Neerlands beroemdste verhaal eindelijk verfilmd. Dat kan toch niet misgaan zou je denken. Toch heb ik wat twijfels. Allereerst lijkt het er sterk op dat Reinout Oerlemans als motto groot, groter, grootst hanteert. Dat hoeft geen probleem te zijn maar het is wel een gevaar dat bij dit toch al epische verhaal op de loer ligt. Daarnaast overtuigt ook de cast op papier niet helemaal. Dat neemt niet weg dat je deze eerste Nederlandse 3-D film natuurlijk niet mag missen in de bioscoop.

2. The Artist: 24 november

Je moet het durven. Anno 2011 een stomme film maken. En dan ook nog in het Frans. Ook het verhaal is weinig vernieuwend. Een film over de superster van de stomme film die door de intrede van de geluidsfilm wordt overklast door een nieuwe generatie. Waarom dan toch in deze lijst? Allereerst om het lef te belonen en daarnaast vanwege de eerste reacties die zonder uitzondering lovend zijn. Reden genoeg lijkt me zo.

3. We Need to Talk about Kevin: 1 december

De worsteling van ouders wiens kind iets verschrikkelijks heeft gedaan. Het lijkt sinds kort een geliefd onderwerp in de literatuur en filmwereld. Herman Koch schreef er onlangs een bestseller over met Het Diner. En nu verschijnen er binnen een week twee films (beide met John C. Reilly) over dit onderwerp in de bioscoop. Allereerst We Need to Talk about Kevin waarin de bijna 16-jarige Kevin gruwelijk toeslaat op een school. Zijn moeder (Tilda Swinton) achterlatend met de vraag of zij medeverantwoordelijk is voor deze daad.

4. 50/50: 1 december

Alleen al de aanwezigheid van Joseph Gordon-Levitt (een van de grootste acteertalenten in Hollywood) is reden genoeg om deze film te willen zien. Hij speelt in deze film een een 27-jarige jongen in de bloei van zijn leven die te maken krijgt met kanker. Eens benieuwd of 50/50 er in slaagt om in een film over kanker op passende wijze drama en komedie te combineren. De Nederlandse film Simon liet alvast zien dat het kan.

5. King of Devil’s Island: 8 december 

Film die ik al begin dit jaar op het Filmfestival van Rotterdam zag en die me sindsdien is bijgebleven. Daar waar wij Nederlanders van kleins af aan worden bang gemaakt met de zak van Sinterklaas, gebeurt dat in Noorwegen met een enkeltje Bastoy. Een eiland met een gevangenis waar jonge delinquenten naar toe worden gestuurd. Het zorgt voor een ijzersterk drama met prima acteerwerk.

Bonustip: Carnage: 8 december

Naast We Need to Talk aboun Kevin, komt Roman Polanski ook met een film waarin het draait om ouders en het gedrag van kinderen. In Carnage staan twee stellen centraal die elkaar ontmoeten nadat hun zoons fikse ruzie hebben gehad. Met Polanksi en een cast om van te watertanden (Jodie Foster, Kate Winslet, John C. Reilly en Christoph Waltz) kan dit niet anders dan een film met geweldig acteerwerk en hoogstaande verbale confrontaties opleveren.

Het Filmjaar 2010: Het jaar van 3-D

Het succes van Inception, Harry Potter, de Brabantse New Kids en Alice in Wonderland ten spijt, het filmjaar 2010 werd gedomineerd door maar één man. Hij veranderde de filmwereld definitief en naar dit jaar bleek ook blijvend. Zijn naam? ….James Cameron!

Dat uitgerekend James Cameron de man of the year in filmland is, mag op zijn zachtst gezegd wonderbaarlijk heten. Aangezien de regisseur dit jaar exact nul films maakte. Zijn 3-D film Avatar die eind 2009 uitkwam zette de filmwereld echter op zijn kop en een jaar later plukken we daar nog steeds vruchten van. De wrange vruchten weliswaar. Maar toch.

Kortom 2010 was de doorbraak van de 3-D film. En om maar meteen met de deur in huis te vallen. Dat is eerder een vloek dan een zegen voor de filmliefhebber. Filmmaatschappijen, distributeurs en bioscopen allemaal willen ze een graantje meepikken van deze nieuwe melkkoe. Helaas zonder daarbij ook maar een moment aan kwaliteitscontrole te doen. Het had in 2010 werkelijk schandalige gevolgen. Iedereen die Clash of the Titans in de bioscoop heeft gezien weet waarover ik het heb. 3-D zoals James Cameron het nooit bedoelde en een ontluisterend voorbeeld van de dollartekens in de ogen van de filmbonzen.

Maar er waren toch ook goede voorbeelden? Inderdaad. Toy Story 3, How to Train your Dragon en Legend of the Guardians laten zien dat 3-D wel degelijk een toegevoegde waarde heeft. Niet toevallig stuk voor stuk animatiefilms (Die ook in 2-D met gemak overeind blijven). Het wordt tijd dat de filmindustrie zichzelf eens kritisch onder de loep neemt en na gaat denken hoe verder te gaan met deze nieuwe werkelijkheid. Avatar en menig animatiefilm laten zien dat 3-D een toegevoegde waarde en een succesvolle toekomst heeft. Het overzetten van 2-D naar 3-D niet. Qua opbrengsten brengt het op korte termijn ongetwijfeld succes, maar filmliefhebbers gaan er over een langere periode uiteindelijk door wegblijven.

Clash of the Titans het ultieme voorbeeld uit 2010 van slechte 3-D

Voorlopig lijkt dit pleidooi nog aan dovemansoren gericht. Voor het komende jaren staan onder meer in 2-D geschoten films als The Green Lantern, Thor, Captain America, The Green Hornet en The Smurfs ingepland als 3-D film. Hopelijk tonen de in 3-D geschoten films het verschil glashard aan waardoor ik weer met een gerust hart naar de bioscoop kan. Want voor 2011 heb ik alvast één bioscoopbezoek minder gepland. Na zeven Harry Potter films hebben de makers in hun oneindige wijsheid besloten om het laatste deel op de valreep nog om te zetten van 2-D naar 3-D. Reden genoeg voor mij om de grande finale van Harry en zijn vrienden te  laten voor wat hij is en te wachten op de dvd. Hopelijk ben ik niet de enige.

Alice in Wonderland toch in bioscoop

Zoals voorspeld heeft de boycot van Alice in Wonderland door de bioscopen geen stand gehouden. Sterker nog, de 3-D film van Tim Burton verschijnt zelfs eerder dan gepland in de bioscoop. Want daar waar de bioscooprelease oorspronkelijk gepland stond op 10 maart, kunnen de liefhebbers nu al op vrijdag 5 maart gewapend met 3-D bril genieten van Alice in Wonderland. Of de bioscopen nu eieren voor hun geld gekozen hebben of het allemaal een grote reclamestunt was is voorlopig niet duidelijk. Maar het lijkt erop dat zowel Disney als de bioscoopketens niet slechter worden van deze filmsoap.

Boycot Alice in Wonderland gaat geen stand houden.

Het was dus geen toeval dat Alice in Wonderland vorige week ineens uit de Pathe lijst met aankomende films verdween. Een ruzie tussen distributeurs en Disney over het moment van verschijnen van de dvd-uitgave (Disney wil film al 14 weken na biosrelease uitbrengen) zorgt er namelijk voor dat de film wereldwijd niet in de bioscoop gaat verschijnen. Toch zal het zo’n vaart niet lopen.

De vervroegde dvd-uitgave is namelijk een rare en zelfs bespottelijke reden. Dat komt omdat de film van Tim Burton met in de hoofdrol Johnny Depp een 3-D film is. DVD en bioscoop bijten elkaar daarbij nauwelijks. Want zeg nu zelf, iedere man of vrouw die Alice in Wonderland graag wil zien verkiest zonder enige de twijfel de 3-D bioscoopervaring boven de televisie thuis. Het 3-D effect is daarop simpelweg niet na te bootsen.

Het lijkt er dan ook op dat de distributeurs hun melkkoe eigenhandig de nek omdraaien. Is de bioscoop met de 3-D revolutie eindelijk weer verworden tot een belevenis, vertonen ze één van de grootste 3-D producties ooit niet in de bioscoop. Het is ook meteen de reden waarom we ons nauwelijks zorgen hoeven te maken over deze strijd om de macht. De bioscopen kunnen het zich niet permiteren om de film niet uit te brengen en Disney kan zich een dergelijke kostenpost ook niet veroorloven. 

Er lijkt dan ook meer aan de hand. Vermoedelijk draait het helemaal niet om Alice in Wonderland. Veel aannemelijker is dat de bioscopen bang zijn dat dit geen eenmalige probeersel van Disney is. Nu niet ingrijpen kon wel eens betekenen dat Disney en ook andere filmmaatschappijen in de toekomst vaker een vervroegde dvd release plannen. En het lijkt me duidelijk dat bij minder expliciet voor het grote scherm gemaakte films de financiele gevolgen voor de bioscopen wel enorm kunnen zijn. Het geschil rond Alice in Wonderland lijkt dan ook vooral een principekwestie waarin beide partijen het zich niet kunnen permiteren hun poot stijf te houden. Een andere mogelijkheid is dat Disney en de bioscopen de handen ineen hebben geslagen en dat deze ruzien een vakkundig geregisseerde reclamecampagne is. Hoe dan ook één dezer dagen komt er zonder twijfel een compromis waardoor wij toch vrolijk naar de bioscoop kunnen voor Alice in Wonderland in 3-D.