Filmtips november: De vijf films die je niet mag missen!

Het einde van het filmjaar nadert weer en dat is een periode waarin de grote titels elkaar in rap tempo opvolgen. Daarom dit keer niet de filmtips van een jaargetijde of meerdere maanden maar enkel de vijf films die je niet mag missen in november. Het venijn zit hem duidelijk in de staart.

Argo: 8 november

Als acteur was Ben Affleck jarenlang het lachertje van Hollywood. Als regisseur heeft hij die naam bepaald niet. Na het ijzersterke Gone Baby Gone en het nog beter The Town komt Affleck nu met Argo over een geheime Amerikaanse reddingsmissie. De eerste geluiden zijn goed en ik sluit dan ook niet uit dat Argo uiteindelijk één van de beste films van 2012 zal zijn.

Amour: 15 november

De winnaar van de Gouden Palm 2012. Na in 2010 met Das Weisse Band sloeg Michael Haneke dit jaar weer toe tijdens het Filmfestival van Cannes. Enorm benieuwd of het intieme drama Amour dan eindelijk de eerste Haneke gaat zijn die ook mij verbouwereerd achter laat. Ik hoop het van harte.

Looper: 29 november

Groots aangekondigd als de film die het fenomeen tijdreizen eindelijk eens wetenschappelijk juist aanpakt. Of de film dat waarmaakt kan ik natuurlijk nog niet beoordelen, maar waar de film wel zeker op kan bogen is een topcast. Met Joseph Gorden-Levitt als de tijdreizende huurmoordenaar en Bruce Willis als zijn oudere ik, neemt het vertrouwen in Looper in ieder geval flink toe.

Cloud Atlas: 29 november

Cloud Atlas heeft alles in zich om uit te groeien tot een meesterwerk of een totale mislukking. De zes epische verhalen die zich afspelen in verschillende tijden kunnen resulteren in ruim 160 minuten melodrama waar het valse sentiment van afspat of uitgroeien tot een epische film zoals ze nog maar zelden gemaakt worden. De cast met onder andere Tom Hanks, Hugh Grant en Halle Berry neigt naar het eerste, de regisseurs van dienst (Tom Tykwer en de Wachowski’s) en de ruim vijf minuten durende trailer voorspellen het tweede.

Populaire: 29 november

Bérénice Bejo brak vorig jaar door als de ster in de Franse Oscarwinnaar The Artist. Nu speelt ze de hoofdrol in Populaire, een film over een razendsnelle typiste die meedoet aan een wedstrijd sneltypen. Klinkt niet als een film die hoge ogen gaat gooien, maar daar denkt Harvey Weinstein anders over. De producer die in 2012 met een uitgekiende marketingcampagne het Franse The Artist aan meerdere Oscars hielp. Dat Weinstein ook Populaire al heeft aangekocht voor Amerika doet vermoeden dat hij met deze film dat kunststukje nog eens over wil doen. Reden genoeg om Populaire toch maar in de gaten te houden.

Bonustip

Rise of the Guardians: 28 november

De kerstman, tandenfee, het zandmannetje en de paashaas die samen de strijd aangaan met het kwaad. Het klinkt zo absurd dat ik het hier niet onvermeld wilde laten. Bovendien doen de trailer en de aanwezigheid van Guillermo del Toro als producer vermoeden dat het zelfs wel eens iets kan worden.

Beste Scandinavische tv-series

Nederland is in de ban van de Scandinavische series. Ze mogen hier dan nog steeds niet op tv zijn (dat duurt nog tot de zomer) toch gonst en zoemt het. De mond-tot-mond reclame doet zijn werk maar welke serie is nu eigenlijk de beste?

Op menig kantoor gaat de The Killing nog dagelijks van hand tot hand en is de serie bovendien voer voor discussie. Want wie is de moordenaar van Nanna Birk Larsen? Het is een kwestie van op de tenen lopen, want inschatten wat iemand wel of niet heeft gezien blijft lastig. Het is echter een twijfelend bestaan dat nooit lang duurt. De ene collega weet nog eerder hoe het afloopt met Sarah Lund en haar zoektocht naar de dader, dan de ander. En wie de smaak eenmaal te pakken heeft gaat zo snel mogelijk door met The Killing 2, The Bridge,  Borgen of Those who Kill.

Met een derde seizoen van The Killing en Borgen en een tweede voor The Bridge op komst zijn we voorlopig nog verzekerd van de razend spannende Zweedse en Deense topseries. Maar welke serie is nu eigenlijk de allerbeste? Hieronder het antwoord.

1. The Bridge

Zonder twijfel de winnaar. The Bridge is ijzingwekkend spannend en net wat subtieler dan The Killing. Tel daarbij op de fenomenale Saga Norén als de contactgestoorde en wereldvreemde teamleidster van de Zweden en haar absolute tegenpool Martin Rohde van de Deense politie en je hebt de beste Scandinavische serie tot nu toe.

2. The Killing

De aanstichter en zonder twijfel populairste serie uit deze reeks. The Killing zet de kijker constant op het verkeerde been en weet er met haar cliffhangers voor te zorgen dat niet verder kijken simpelweg geen optie is. Heel Denemarken vroeg zich maandenlang af wie Nanna Birk Larsen vermoordde en Nederland zal het niet anders zijn als The Killing komende zomer op de Nederlandse tv verschijnt.

3. Borgen 2

Een serie over politiek en media klinkt beduidend minder spannend dan de moord en doodslag verhalen uit de andere Scandinavische series. Toch is niets minder waar. De achterkamertjespolitiek, politieke karaktermoorden en zinderende televisie interviews zijn minstens zo verslavend en spannend in deze serie over de eerste vrouwelijke premier van Denemarken.

4. The Killing 2

Tien afleveringen minder dan seizoen één maar er zit maar bar weinig niveauverschil tussen The Killing 2 en de eerste kennismaking met Sarah Lund. Het ietwat teleurstellende slot en het inruilen van het politieke subplot voor de Afghaanse oorlog zorgen er echter voor dat The Killing 2 toch net wat lager scoort.

5. Borgen

De pluspunten winnen het ruim van de kritische nootjes maar een serie maken over enkel politiek en media bleek toch wat eng. Daarom besloten de makers er een fikse dosis persoonlijke drama’s in te verwerken. En laat dat nu net het grootste kritiekpunt op Borgen zijn. De serie is op zijn best als het politieke spel gespeeld wordt en heeft dat extra drama helemaal niet nodig. Gelukkig zagen ook de makers dat in het vervolg in.

6. Those Who Kill

Tussen al de bovenstaande pareltjes het bewijs dat niet alles van Deense makelij top is. De serie gaat de fout in door veel te veel de extremen op te zoeken en ook het uitgangspunt van op zichzelf staande afleveringen helpt niet. Vaak in één adem genoemd met The Killing, Borgen en The Bridge maar meer dan vermakelijk is Those Who Kill niet. Laat staan dat de serie de concurrentie ook maar enigszins met bovenstaande titels aan kan.

Filmmad’s voorjaar: De vijf (+1) films die je niet mag missen

Nu de Oscars weer achter ons liggen, keert de rust in de bioscopen ook weer terug. Het voorjaar is de laatste jaren de enige periode waarin echt grote blockbusters grotendeels ontbreken. Dat is dit jaar niet anders, al is The Avengers de spreekwoordelijke uitzondering op deze regel. Maar niet getreurd. Het wegblijven van de grote blockbusters opent de deuren voor de wat kleinere films. En op dat vlak blijken maart en april prima Franse en Nederlandse maanden. De vijf films die de lijst van niet te missen films wel haalde zie je hieronder. Zoals altijd op volgorde van uitkomen.

1. 170 Hz: 1 maart

Het blijft vreemd dat films die enkele maanden geleden al draaiden op het Nederlands Film Festival, nu pas regulier in de bioscoop verschijnen. Maar toch mag 170 Hz niet vergeten worden in dit rijtje. Belangrijkste reden daarvoor: Gaite Jansen. Deze jonge actrice barst van het talent en gaat Nederland de komende jaren zonder twijfel betoveren met haar indrukwekkende acteerwerk. Volgens de kenners speelt ze ook in 170 Hz als de dove Evy al de sterren van de hemel. Reden genoeg om de gang naar de bioscoop te maken.

2.  Monsieur Lazhar: 15 maart

De Fransen hebben de laatste jaren een patent op meesterwerkjes die verhalen over immigranten die bang zijn voor uitzetting. Welcome is op dat vlak nog steeds mijn favoriet, maar ik sluit na alle lyrische verhalen niet uit dat Monsieur Lazhar -over een Algerijnse leraar die een gestorven leerkracht komt vervangen- dat niveau gaat evenaren. Helaas moest ik hem door mijn Sundance bezoek dit jaar op het IFFR aan mij voorbij laten gaan. Maar dat de film daar uiteindelijk de grote publiekslieveling bleek en enkele dagen later ook nog eens genomineerd werd voor een Oscar, maakt de verwachtingen alleen maar groter.

3. Intouchables: 22 maart

De best bezochte Franse film van afgelopen jaar en zelfs een van de best bezochte Franse films ooit dit verhaal over de rijke Philippe die door een ongeluk in een rolstoel belandt. Voor hulp in huis huurt hij Driss in, een donkere jongen uit de Franse voorsteden die net uit de gevangenis komt. Een combinatie van drama en komedie waar ik heel veel van verwacht.

4. Quiz: 22 maart

Ik ben geen grote Dick Maas fan. Maar voor Quiz maak ik graag een uitzondering. Barry Atsma en Pierre Bokma zijn twee voortreffelijke acteurs die hopelijk het beste in elkaar naar boven halen. Vooral van Bokma als bad guy heb ik hoge verwachtingen. Ook het plot over een quizmaster die door een man gedwongen wordt een spel op leven en dood te spelen maakt meer dan nieuwsgierig. Het zal uiteindelijk wel weer resulteren in een tegenvaller maar desondanks toch erg benieuwd.

5. Hodejegerne (Headhunters): 12 april

Een van de meest aparte film die ik in lange tijd zag die zichzelf gelukkig niet al te serieus neemt. Roger Brown is de meest succesvolle headhunter van Noorwegen maar om zijn exorbitante levensstijl vol te kunnen houden, steelt hij daarnaast dure kunstwerken. Hodejegerene begint nog relatief rustig maar explodeert vanaf het moment dat de hoofdrolspeler in de problemen komt nadat hij de verkeerde man bedriegt. Wat volgt is een achtbaanrit vol bruut geweld en een flinke dosis zwarte humor die me in het hilarische middenstuk nog het meest deed denken aan een filmische bewerking van Tom en Jerry. Ongeloofwaardig en geen meesterwerk maar wel van begin tot eind hoogst vermakelijk.

6. The Avengers: 25 april

Eigenlijk vielen bijna alle superheldenfilms van de afgelopen twee jaar tegen. En toch. De film waar nu al enkele jaren naar toe wordt gewerkt en waarin Captain America, Incredible Hulk, Hawkeye, Thor, Black Widow en Iron Man bij elkaar komen, kan ik niet laten lopen. Qua actie zal het wel goed zitten nu nog hopen dat de superhelden en hun ego’s onderling voor vuurwerk gaan zorgen. De trailer belooft in ieder geval veel goeds

Filmmad’s winter: De vijf films die je niet mag missen!!

Sinterklaas heeft voet aan wal gezet en de eerste nacht met vorst zit er ook alweer op. Daarmee breekt er traditioneel een tijd aan, waarin er veel moois in de bioscoop te zien is. En ook dit jaar is het aanbod weer fiks. Blockbusters als de nieuwe Sherlock Holmes en Mission Impossible en wat minder bekende maar minstens zo veelbelovende titels gaan de laatste twee maanden van het jaar weer in premiere. Kortom: De hoogste tijd voor een lijst van films die je tijdens de aankomende koude wintermaanden niet mag missen. Een top vijf of volgorde van uitkomen.

1. Nova Zembla: 24 november

Neerlands beroemdste verhaal eindelijk verfilmd. Dat kan toch niet misgaan zou je denken. Toch heb ik wat twijfels. Allereerst lijkt het er sterk op dat Reinout Oerlemans als motto groot, groter, grootst hanteert. Dat hoeft geen probleem te zijn maar het is wel een gevaar dat bij dit toch al epische verhaal op de loer ligt. Daarnaast overtuigt ook de cast op papier niet helemaal. Dat neemt niet weg dat je deze eerste Nederlandse 3-D film natuurlijk niet mag missen in de bioscoop.

2. The Artist: 24 november

Je moet het durven. Anno 2011 een stomme film maken. En dan ook nog in het Frans. Ook het verhaal is weinig vernieuwend. Een film over de superster van de stomme film die door de intrede van de geluidsfilm wordt overklast door een nieuwe generatie. Waarom dan toch in deze lijst? Allereerst om het lef te belonen en daarnaast vanwege de eerste reacties die zonder uitzondering lovend zijn. Reden genoeg lijkt me zo.

3. We Need to Talk about Kevin: 1 december

De worsteling van ouders wiens kind iets verschrikkelijks heeft gedaan. Het lijkt sinds kort een geliefd onderwerp in de literatuur en filmwereld. Herman Koch schreef er onlangs een bestseller over met Het Diner. En nu verschijnen er binnen een week twee films (beide met John C. Reilly) over dit onderwerp in de bioscoop. Allereerst We Need to Talk about Kevin waarin de bijna 16-jarige Kevin gruwelijk toeslaat op een school. Zijn moeder (Tilda Swinton) achterlatend met de vraag of zij medeverantwoordelijk is voor deze daad.

4. 50/50: 1 december

Alleen al de aanwezigheid van Joseph Gordon-Levitt (een van de grootste acteertalenten in Hollywood) is reden genoeg om deze film te willen zien. Hij speelt in deze film een een 27-jarige jongen in de bloei van zijn leven die te maken krijgt met kanker. Eens benieuwd of 50/50 er in slaagt om in een film over kanker op passende wijze drama en komedie te combineren. De Nederlandse film Simon liet alvast zien dat het kan.

5. King of Devil’s Island: 8 december 

Film die ik al begin dit jaar op het Filmfestival van Rotterdam zag en die me sindsdien is bijgebleven. Daar waar wij Nederlanders van kleins af aan worden bang gemaakt met de zak van Sinterklaas, gebeurt dat in Noorwegen met een enkeltje Bastoy. Een eiland met een gevangenis waar jonge delinquenten naar toe worden gestuurd. Het zorgt voor een ijzersterk drama met prima acteerwerk.

Bonustip: Carnage: 8 december

Naast We Need to Talk aboun Kevin, komt Roman Polanski ook met een film waarin het draait om ouders en het gedrag van kinderen. In Carnage staan twee stellen centraal die elkaar ontmoeten nadat hun zoons fikse ruzie hebben gehad. Met Polanksi en een cast om van te watertanden (Jodie Foster, Kate Winslet, John C. Reilly en Christoph Waltz) kan dit niet anders dan een film met geweldig acteerwerk en hoogstaande verbale confrontaties opleveren.

Loft

Nederland is weer een uitstekende thriller rijker. De Nederlandse remake van het Belgische Loft (2008) doet dankzij het uitstekende acteerwerk, het prachtige camerawerk en het spannende plot totaal niet onder voor het origineel.

Om maar meteen te beginnen met het sterkste punt. Het acteerwerk in deze Nederlandse versie is formidabel. Barry Atsma en Fedja van Huet steken er bovenuit maar werkelijk iedere hoofd- en bijrol wordt prima vertolkt. Daarnaast is het plot van Loft ijzersterk. Het uitgangspunt waarbij vijf mannen samen een geheim Loft delen om vrouwelijke veroveringen mee naar toe te nemen, is een gedegen basis voor een een fascinerend who dunnit verhaal. Zeker als er een lijk in de woning wordt aangetroffen.                            

                                                                                           

Het onderlinge wantrouwen dat deze wending met zich meebrengt is groot. En regisseur Antoinette Beumer weet deze spanning vakkundig op te bouwen tot aan de geweldige climax in het ‘Casino.’ Het enige puntje van kritiek op Loft is er dat er qua dialogen meer uit de film viel te halen. Al is de scene waarin Jeroen van Koningsbrugge helemaal los gaat tijdens een diner en daarbij in aanwezigheid van alle vrouwen zinspeelt op het bestaan van de Loft, een indrukwekkende uitzondering.

Op specifieke punten de vergelijking met het origineel maken vind ik moelijk, omdat het te lang geleden is dat ik de Belgische versie zag. Maar dat deze Nederlandse Loft de concurrentie met het Belgische origineel absoluut aan kan, durf ik wel met grote stelligheid te beweren.

7.9/10