Filmtip van de week: Let the Right One In

Een verademing tussen al het vampiergeweld dat de de laatste jaren de bioscopen overspoelt. Let the Right One In is een fascinerende mix van een jeugddrama, coming of age- en horrorfilm. Het zijn vooral de afstandelijke manier van filmen, het acteerwerk van de kinderen en de sfeervolle setting  die Let the Right One In haar kracht geeft. Dat de film in Nederland werd uitgeroepen tot de beste film van 2009 was enigszins overdreven maar een aanrader is Let the Right One In zeker.

Let the Right One In (vrijdag 30 november, 20.40 uur, Canvas)

Let Me In

Slechts twee jaar nadat het Zweedse pareltje Let the Right One In in de bioscopen verscheen, is de Amerikaanse remake er al. Het moet wel bijna een record zijn. Vooraf was een gezonde dosis scepsis dan ook op zijn plaats. Maar naar het zien van Let Me In blijft er maar weinig van die twijfel over.

Opvallendste aan Let Me In is zonder twijfel hoe akelig trouw de film aan het origineel blijft. Het gruwelijke en tegelijkertijd ontroerende verhaal over de vriendschap tussen een vampier en een twaaljarige jongen kent exact dezelfde opbouw als de Zweedse voorganger. Sterker nog, een groot deel van de scénes zijn qua setting en verloop exacte kopieën van Let the Right One In, alleen dan met andere acteurs. En laat dat nu net één van de weinige punten zijn, waarop Let Me In haar veelbekroonde voorganger nipt de baas is. Kodi Smit-McPhee (Owen) en Chloe Moretz (Abby) leveren topprestaties als de twee eenlingen die naar vriendschap hunkeren. Vooral Moretz weet prachtig de balans te bewaren tussen het twaalfjarige meisje enerzijds en de wijzere, oudere vampier in haar aan de andere kant.

Daarnaast trapt Let Me In niet in de valkuil om zwart wit te worden. De film kent buiten de drie pestende klasgenootjes geen alleen maar goede of foute karakters. De impact van Let Me In wordt er alleen maar groter door. De hoofdrolspelers doen afschuwelijke dingen die toch begrip oproepen. En de personages die het einde van de film niet halen, zijn niet irritant, dom of slecht zoals zo vaak in horrorfilms. Maar zijn gewone mensen van vlees en bloed, die enkel op het verkeerde moment op de verkeerde plek zijn. Het zorgt voor een prachtig dilemma waarbij iedere kijker anders partij zal kiezen.

Dat Let Me In uiteindelijk zo trouw blijft aan het orgineel is meteen de grootste kwaliteit als ook het grootste manco van de film. Het origineel is qua plot en thematiek zo sterk dat ook Let Me In op deze punten uitstekend scoort. Door Let the Right One In echter letterlijk te kopieren, voegt deze remake -buiten de uitstekende hoofdrolspelers-  niets toe aan het origineel. Het maakt van Let Me In een uitstekende film, maar voor degene die het origineel gezien hebben ook een totaal overbodige.

7.5/10

Filmmad’s najaar: De Negen Films die je niet mag missen dit najaar!

De afgelopen filmzomer was er geen om over naar huis te schrijven. Vooral in de breedte was het aanbod ongekend teleurstellend. Gelukkig zorgde Inception en vooral het meesterlijke Toy Story 3 er nog voor dat het qua kwaliteit toch nog een hele behoorlijke zomer werd. Inmiddels worden de dagen weer korter en het weer slechter. Kortom tijd om weer massaal bioscoopkaartjes te kopen. Omdat het aanbod met potentie ongekend groot is eenmalig geen top vijf maar negen films die je de komende drie maanden absoluut niet mag missen.

1. Submarino: 16 september

Thomas Vinterberg de man die wereldwijd faam vergaarde dankzij het meesterwerk Festen lijkt de weg al lange tijd kwaad. Zijn laatste drie films vielen stuk voor stuk flink tegen en het wordt dus wel weer eens tijd voor een goede Vinterberg. Op basis van de trailer en de eerste verhalen, kon Submarino wel eens Vinterbergs comeback worden.

2. Enter the Void: 23 september

Gaspar Noé maakt niet veel films maar als hij er één maakt is het ook meteen goed raak. Geen filmmaker is zo namelijk zo controversieel als Noé. Waren de reacties op slagersfilm Seul contre Tous al enigzins geschokt met Irréversible verdeelde hij de wereld definitief in Gasper Noé haters en liefhebbers. Ik behoor overduidelijk tot de die laatste groep en ben dan ook mateloos beniewd naar deze eerste film van Noé in zeven jaar.

3. Legend of  the Guardians: The Owls of Ga’Hoole: 29 september

Geen idee wat ik precies met deze film aanmoet. Een stelletje uilen dat de oorlog met een andere groep uilen aangaat, klinkt op het eerste oog nu niet meteen als iets waar ik voor warmloop. Dat de trailer vervolgens wel heel dicht aanschuurt tegen pure kitsch maakt mijn enthousiasme er niet groter op. Waarom dan toch in deze lijst? Allereerst vanwege regisseur Zack Snyder. Hij liet in zowel 300 en Watchmen zien prima pure beeldenpracht te kunnen combineren met een alleraardigst verhaal. Daarnaast is Legend of the Guardians weer een animatiefilm in 3-D.  Een genre waarin Toy Story 3 en How to Train your Dragon bewezen dat de 3-D hype wel degelijk echt wat toe kan voegen. Ik geef toe het blijft een gok maar ik wil hem wel wagen.

4. The Ward: 7 oktober

De koning van de B-film. Het is de eretitel die John Carpenter (Assault on Precint 13, Escape from New York en The Thing) al sinds midden jaren zeventig mag voeren en waarvoor er zich nog steeds geen opvolger aandient. De grote vraag is natuurlijk op de oude grootmeester het nog steeds kan. De laatste acht jaar maakte hij geen echte film meer en de jaren voordien behoren niet tot de beste uit zijn carriere. Laten we hopen dat The Ward, Carpenter weer helemaal op de B-kaart zet.

Nog geen trailer beschikbaar

5. The Social Network: 28 oktober

De film waar ik het meest naar uitkijk dit jaar. Een biopic over de oprichters van Facebook die qua verhaal en opzet alles weg lijkt te hebben van een Hollywooddrama dat het goed gaat doen tijdens de Oscars. Op eigenlijk bijna alles. Regisseur David Fincher past niet helemaal in het plaatje. De regisseur die bekend werd dankzij films als Seven en Fight Club gaat de laatste jaren weliswaar iets meer richting de standaard drama hoek, maar zorgt er voor dat het toch al boeiende uitgangspunt op nog net wat meer interesse van mijn kant kan rekenen.

6: Let me In: 4 november

Amper twee jaar na Let the Right One in, is deze remake over de vriendschap tussen een 12-jarige jongen en zijn vreemde nieuwe buurmeisje, al in de bioscoop te zien. De scherpe kantjes zullen er wel wat vanaf gehaald worden, de horror scénes worden waarschijnlijk minder luguber en de film als geheel zal niet kunnen tippen aan het origineel. De basis is echter zo sterk en Chloe Moretz zo talenvol dat ik toch alle vertrouwen heb in deze jeugdhorror.

7. Harry Potter and The Deathly Hallows: Part 1: 18 november

De blockbuster van dit najaar is natuurlijk zonder twijfel het begin van het einde van de Harry Potter reeks. Het laatste boek wordt in twee films uitgesplist en dit is dus het eerste deel. Gelukkig nadert het verhaal van de tovernaarsleerling zijn einde wat als bijkomend voordeel heeft dat de boeken en dus vermoedelijk de films ook steeds donkerder van toon worden. Het tienergeneuzel uit de vorige Harry Potter kan dus achterwege blijven en Harry kan definitief de strijd aangaan met Voldemort en de zijnen. Avada Kedavra!!

8. Sint: 25 november

In ieder geval de film met het leukste uitgangspunt uit deze lijst. Onze goedheiligman die moordend, plunderend door de straten gaat op 5 december. Dat principe in de handen van het gouden duo Dick Maas en Huub Stapel (als Sinterklaas) moet haast wel een box office kanon opleveren van heb ik jou daar.

9. The Tree of Life: 30 november

Vijf films in 37 jaar. Terrence Malick is op maar eens een understatement te gebruiken geen veelfilmer. Met Badlands, Days of Heaven en The Thin Red Line heeft hij echter wel een reputatie verworven die er zijn mag. Vooral cinematografisch kent Malick zijn gelijke niet. Al maken de betoverende beelden in combinatie met de trage cameravoering zijn films zeker niet voor iedereen toegankelijk. The Tree of Life lijkt dan ook nog zijn meest ambiteuze film te gaan worden al blijft het al ruim anderhalf jaar angstvallig stil en geheimzinnig rond deze film met Brad Pitt in de hoofdrol. Het zou me dan ook niet verbazen als The Tree of Life uiteindelijk wederom wordt uitgesteld en pas ruim na 30 november in de bioscoop zal verschijnen.