Recensie: Argo (8 november)

Ben Affleck was als acteur bepaald geen hoogvlieger. Als regisseur heeft Affleck wel een smetteloos blazoen. Met Argo vestigt hij zijn status van topregisseur nog maar eens.

De realiteit blijkt vaak opmerkelijker en ongeloofwaardiger dan de werkelijkheid. Want zeg nou zelf, zes ten dode opgeschreven Amerikanen die uit een brandend Iran worden gered door het maken van een nep sciencefiction film, dat klinkt bepaald niet geloofwaardig. Mocht Bill Clinton in 1997 niet hoogstpersoonlijk de details van operatie Argo onthuld hebben, dan had vermoedelijk geen mens de gelijknamige film serieus genomen.

Het geeft meteen een probleem van Argo weer. Het verhaal en ook de afloop zijn al bekend. Dat de film er desondanks in slaagt om de spanning tot een zinderend hoogtepunt te laten oplopen, maakt de prestatie van regisseur en hoofdrolspeler Ben Affleck alleen maar knapper. Dat het Argo lukt om gedurende twee uur te boeien, komt in de eerste plaats door de authentieke sfeersetting.

Affleck keert met Argo namelijk op indrukwekkende wijze dertig jaar teug in de tijd. Straten ogen oud en de jaren tachtig kleding met bijbehorende kapsels en snorren zorgen er voor dat de personages linea recta uit diezelfde jaren tachtig lijken te komen. Daarnaast heeft Affleck zijn basismateriaal goed bestudeerd. Iets wat pas echt opvalt als na afloop van de film de gelijkenis tussen de originele foto’s en de filmbeelden wel erg groot blijken. Als dan ook Jimmy Carter (Amerikaanse president ten tijde van de missie) in de epiloog nog een bijdrage aan de film levert, zit het qua realisme helemaal goed.

Toch is het sterkste punt van Argo zonder twijfel de cast. Die over de gehele lijn meer dan degelijk is en in John Goodman en Alan Arkin zijn uitblinkers kent. Het olijke duo geeft Argo net dat beetje lucht en humor dat het bloedserieuze verhaal nodig heeft. De manier waarop de twee plannen maken voor hun nepfilm zorgt voor een constante glimlach, maar neemt nooit de ernst van de situatie weg. Die ernst komt vooral terug in het tweede deel. Als Argo een paar tandjes bijzet en toewerkt na een zinderende climax. Dat de film daarbij af en toe een loopje neemt met de werkelijkheid, is de film vergeven.

Of Argo uiteindelijk de Oscarfavoriet is die de Amerikaanse recensenten er van maken, is voor ons Nederlanders nog moeilijk te beoordelen. Wel duidelijk is dat Ben Affleck na Gone Baby Gone en The Town met Argo wederom imponeert als regisseur. Het moet dan ook wel heel gek lopen wil Affleck in januari niet op zijn minst een Oscarnominatie voor beste regisseur krijgen.

8.3/10

Top 10 samenwerkingen regisseur/acteur

Op dit moment draait Dark Shadows in de Nederlandse bioscopen. Een film waarin regisseur Tim Burton voor de achtste keer met acteur Johnny Depp samenwerkt. Bijzonder maar zeker niet uniek. Zowel in heden als verleden waren er vele regisseurs die, net als Burton, veelvuldig met dezelfde acteur of actrice werkte. Francis Ford Coppola en Robert Duvall, James Cameron met Bill Paxton en het geweldige duo David Lean en Alex Guiness haalde de toplijst net niet. Hieronder de 10 filmische krachtenbundelingen die wel tot de beste tien horen.

1. Jean-Piere Melville – Alain Delon
Het Franse duo dat met Le Samourai filmgeschiedenis schreef maar zeker ook geroemd dient te worden voor Un Flic en Le Cercle Rouge. Twee andere misdaadklassiekers waarin de trage en sfeervolle regie van Jean-Pierre Melville en de stoïcijnse maar altijd charismatische Alain Delon perfect samenkomen.

2. Paolo Sorrentino – Toni Servillo
Duo dat het beste in elkaar naar boven haalt. Toni Servillo speelde al mee in Sorrentino’s debuutfilm L’ Uomo in Piu (One Man Up) en ook daarna maakte hij verpletterende indrukken in Le Conseguenze dell’Amore en Il Divo. Een duo van wereldklasse waarbij het contrast tussen de bijna lyrische stijl van Sorrentino en de altijd terugkerende karakterkop van Servillo subliem in elkaar overlopen.

3. Frank Capra – James Stewart
James Stewart is één van de allergrootsten aller tijden als het aankomt op acteren en het allerbest deed hij dat in de films van Frank Capra. In zijn screwball comedy’s kwam zijn nimmer aflatende energie en vermorgen om gevatte dialogen op te lepelen alsof het niet is, pas echt tot zijn recht.

4. Joel en Ethan Coen – John Turturro
Joel en Ethan Coen behoren natuurlijk in deze lijst maar met welke acteur? Lang getwijfeld tussen Steve Buscemi en John Turturro. Uiteindelijk is de keuze op die laatste gevallen. Turturro moet het vaak doen met relatief kleine rollen, maar steevast weet hij daar het ultieme van te maken en daarmee de films van de Coen Brothers naar een hoger niveau te tillen.

5. Werner Herzog – Klaus Kinski
Zonder twijfel de meest intensieve en ziekelijke samenwerking tussen een acteur en regisseur. Er zijn hele boeken over dit tweetal geschreven dat elkaar meermaals op filmsets met de dood bedreigde en elkaar regelmatig daadwerkelijk te lijf ging. Het leverde wel een aantal meesterwerken op waarvan Fitzcarraldo en Aguirre, der Zorn Gottes nog steeds met afstand de beste zijn.

6. Paul Thomas Anderson – Philip Seymour Hoffman
De beste bijrolacteur ter wereld en één van de meest interessante regisseurs van dit moment. Philip Seymour Hoffman en Paul Thomas Anderson verdienen absoluut een plek in deze top 10. Omdat ik het idee dat we het beste van dit duo nog steeds niet hebben gezien voorlopig echter nog geen echte topnotering.

7. Sergio Leone – Clint Eastwood
Een duo dat samen de spaghettiwestern uitvond en perfectioneerde. Het blijft eeuwig zonde dat Eastwood niet meewerkte aan Leone’s ultieme meesterwerk Once Upon a Time in the West. Dat is ook meteen de reden dat ze als duo net tekort komen voor een top vijf notering.

8. Anders Thomas Jensen – Mads Mikkelsen
De absurde en inktzwarte komedies van Anders Thomas Jensen weten altijd weer te verrassen. Vooral door de gestoorde personages (van een koeien neerschietende psychopaat tot de priester uit Adam’s Apples die werkelijk alles over zijn kant laat gaan) die Mads Mikkelsen voor zijn rekening neemt.

9. Martin Scorsese – Joe Pesci
Martin Scorsese heeft net als de Coen Brothers een verleden als het gaat om zijn filmische samenwerkingen. De beroemdste is zonder meer zijn illustere samenwerking met Robert de Niro en daarna die met zijn opvolger Leonardo DiCaprio. Geweldige acteurs die echter ook zonder Scorsese de wereld hadden veroverd. Daarom de keuze voor Joe Pesci. Een steengoede acteur wiens rollen als temperamentvolle gifkikker iedere Scorsese beter maken.

10. David Fincher – Brad Pitt
Puur kijkend naar films als Se7en en Fight Club had dit duo best wat hoger mogen staan. Toch springen Pitts rollen in beide films minder tot de verbeelding dan die van zijn concurrenten.

Slechts één regel gold voor deze top 10, de regisseur en de acteur/actrice moesten op zijn minst drie keer hebben samengewerkt

Zomergasten 2010: Paul Verhoeven

Eindelijk was het dan zover. Zomergastenaflevering nummer vijf. Met niemand minder dan Paul Verhoeven! Een memorabele avond was eigenlijk vooraf al gegarandeerd en gelukkig bleek Verhoeven naast een groot filmmaker ook een passioneel een uitmuntend verteller die me bovendien op de valreep nog diep wist te raken met de meesterlijke kortfilm Father & Daughter.

Vanavond bleek maar weer eens dat presentator Jelle Brandt Corstius het beste overweg kan met dominante gasten die zelf weten wat ze willen en hun avond volledig zelfstandig bepalen. Met Maarten ’t Hart werkte dat prima en ook Paul Verhoeven zorgde op deze manier voor een zomergastenavond die zich kan meten met de beste van de afgelopen jaren. Verhoeven wist precies wat hij kwijt wilde, toonde zich een meesterverteller en had zichtbaar plezier in zijn eigen tv-avond. Brandt Corstius legde hem geen strobreed in de weg, stelde de voor de hand liggende vragen waar nodig en maakte er op die manier een fantastische one man show en een mooie avond van. Vooral voor de filmliefhebber!!

David Fincher regisseert eerste Millennium film

Het aan ideënarmoede kampende Hollywood heeft weer toegeslagen. Het nieuwe slachtoffer: De uitstekend door Niels Arden Oplev en Daniel Alfredson verfilmde en door mij amper een uur geleden afgeronde Millenniumreeks van schrijver Stieg Larsson. Maar dat was toch al lang bekend zult u zeggen? Juist ja, maar nieuw is dat inmiddels ook de regisseur die de eerste Millennium film gaat regisseren bekend is. En eerlijk is eerlijk dat biedt heel erg goede hoop voor deze remake. Niemand minder dan David Fincher (Seven, Fight Club en The Game) gaat namelijk de belevenissen van Lisbeth Salander en Mikael Blomkvist verfilmen.

De titel van de eerste film is ook al bekend (In Nederland bekend als Mannen die Vrouwen Haten) en gaat The Girl with the Dragon Tattoo heten. Wanneer de film uitkomt is nog niet bekend maar vermoedelijk gaat het nog een tijdje duren. Fincher is momenteel namelijk nog druk bezig met zijn film over het sociale netwerk Facebook.